Şair Sezai Karakoç’un adına ‘Mona Rosa’ şiirini yazdığı Muazzez Akkaya Giray hayatını kaybetti

Türk edebiyatının önde gelen şairleri Sezai Karakoç ve Cemal Süreya’nın hayranlık duyduğu, Karakoç’un uğruna “Mona Rosa” şiirini yazdığı Muazzez Akkaya Giray, İstanbul’daki meskeninde hayata gözlerini yumdu.

Muazzez Akkaya Giray’a yaklaşık bir yıl evvel safra kesesi kanseri teşhisi konulmuş ve bir müddettir tedavi görüyordu.

PAZARTESİ GÜNÜ TOPRAĞA VERİLECEK

Giray’ın naaşının, 9 Haziran Pazartesi günü Fenerbahçe Mescidi’nde öğlen namazını müteakip kılınacak cenaze namazının akabinde Karacaahmet Mezarlığı’na defnedileceği öğrenildi.

GEYVE’DE 1930’DA DÜNYAYA GELDİ

Sakarya’nın Geyve ilçesinde 1930’da dünyaya gelen Muazzez Akkaya Giray, 1948’de Kandilli Kız Lisesi’ni yatılı bitirmesinin akabinde 1949’da Ankara’da Mülkiye Mektebi’nin Maliye Kısmına girdi.

Giray, bu okulda Türk edebiyatının iki ünlü şairi Sezai Karakoç ve Cemal Süreya ile tıpkı sınıfta okudu. Mülkiye Mektebi ile fark derslerini verdiği Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden 1954’te mezun olan Muazzez Akkaya Giray, Hazine avukatı olarak çalışmıştı.

VERDİĞİ RÖPORTAJDA İKİ ŞAİRİN DE KENDİSİNE İLGİSİ OLDUĞUNU SÖYLEMİŞTİ

Giray, 2024’te Anadolu Ajansı’na verdiği demeçte, her iki şairin de kendisine ilgisi olduğunu fakat o devirde bu türlü bir yakınlaşmaya açık olmadığını anlatmıştı. Giray o röportajında şunları söylemişti:

“Cemal Süreya daha çok cebime şiirler koyardı. Sonra sınıfa girince birebir şiiri tahtada da görürdüm. Şiirlerin ona ilişkin olduğunu sonradan öğrendim. Ben o periyot bu halde bir arkadaş edinmeyi, ilerletmeyi hiç düşünmedim.

Büyüklerimizin başımıza çiviyle çaktıkları birtakım fikirler var, ‘erkek yaşça büyük, hanımı ondan küçük olmalı’ üzere. Annem-babam, etrafımdaki herkes de böyleydi. Sezai Karakoç da benden 1-2 yaş kadar küçüktü, benim için birinci handikap oydu zati. Bu nedenle ihtimalini bile düşünmedim zira başımda yaş konusu yerleşmişti.

Benimle gelip konuşmaya hiç çalışmadı. Bir teze girmişler, onun sonucu soy isminden bir harfi attığı hakikat. Hangimiz daha ileride olursak, oburu bir şeyinden vazgeçecek diye teze girmişler. Bu olay olduğunda Mülkiye’nin kafesinde arkadaşlarımızla oturuyorduk. Arkadaşlarım yanlarında Sezai Karakoç’la gelmişti. Tıpkı masadaydık. Sonra başka arkadaşlar kalkıp gidince ve yalnızca Sezai Karakoç’la benim masada kaldığım anı görünce Cemal Süreya, soy isminden bir harfi sildirmiş. Bana bu türlü izah etmişlerdi.

Üniversite 2. sınıftaydık. Yazdığı şiirleri bana vermek için çok uğraşıyordu, ben mecburen tekrar ısrar etmesin diye alıyordum. Fakat dediğim üzere o vakitler okuldan biriyle arkadaş olmayı, ikisinden birini tercih etmeyi hiç düşünmedim. Okul sonrası seçtiğim eşim, o da Mülkiye mezunu olan merhum Orhan Giray’la çok memnun bir hayatım oldu, 4 hoş evlat yetiştirdik.

Bana yazılan şiirleri vakit içinde ne yazık ki kaybettim, buna hakikaten üzülüyorum. Evlenirken sorun olmasın diye düşünerek ablamın konutunda bir yere koymuştum. Sonra da eşimle bir sorun yaşamayalım diye geri almadım. Maalesef orada da şiirler vakitle telef oldu. Buna nitekim üzülüyorum, keşke o şiirleri saklasaydım.

Böyle bir duruma sebep verdiysem diye üzülüyorum ancak bir yerden de teselli oluyorum zira hiçbir yakınlık göstermedim, umut vermedim. Lakin üzüldüğüm bir şey var, Sezai Karakoç’u vefatından bir ay kadar evvel Fenerbahçe kıyısında gördüm. Karşıdan yürüyordu ve o kadar dikkatli bana bakıyordu ki… Lakin beyaz saçları, sakalları olunca tanıyamadım. Bir müddet sonra gazetede vefat ilanını görünce onun Sezai Karakoç olduğunu anladım. Şayet o olduğunu bilseydim, bir kafede oturup birlikte bir kahve içmek isterdim.

Rahmetli eşimle çok keyifli günler geçirdik, yeterli ki de onu seçmişim. Eşimle bu mevzuları hiç konuşmadık lakin tahminen de haberi vardı. Zira bana küçük bir şiir de yazmıştı. Dizeleri hatırımda, ezberimde, ‘İsterim ömrümce, buldum ben gönlümce/Gözlerimde yaş, istekle demlenince’ bu türlü bir şiirdi. Tahminen çok küçük bir şiir fakat emek verip, buna uğraşması benim için çok değerliydi.”

İŞTE MONA ROSA ŞİİRİ

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.

Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
Mona Rosa bugün bende bir hal var.
Yağmur iri iri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli çakallar.

Açma pencereni perdeleri çek,
Mona Rosa seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmem için yetecek.
Anla Mona Rosa ben bir meczubum.
Açma pencereni perdeleri çek.

Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi,
Bende çıkar güneş aydınlığına.
Bir nişan yüzüğü bir kapı sesi.
Seni hatırlatır her vakit bana.
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi.

Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her yırtıcı çiçekte gurur.
Bir mumun arkasında bekleyen rüzgar,
Işıksız ruhumu sallar da durur.
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.

Ellerin, ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere.
Ellerinden muhakkak olur bir bayan,
Denizin tabanında geziyor üzere.
Ellerin, ellerin ve parmakların.

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar.
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine.
Kiminin rengi ak kiminin sarı.
Ah beni vursalar bir kuş yerine.
Akşamları gelir incir kuşları.

Ki ben Mona Rosa bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni.
O günahsız bakışların su kenarında.
Ki ben Mona Rosa bulurum seni.

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Henüz dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz o denli her saza.
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.

Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir mavi, bir garip sızı
Alev alev sardı her tarafımı.
Artık inan bana muhacir kızı.

Yağmurdan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niye yaşarmış.
Yağmurdan sonra büyürmüş başak.

Altın bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kuş tüyüne.
Bir tüy ki can verir gülümsesen,
Bir tüy ki kapalı geceye güne.
Altın bilezikler o kokulu deri.

Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve’nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister,
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.

patronlardunyasi.com